Clair Patterson: Penyelidik Yang Secara Tidak Sengaja Menyebabkan Kematian Paling Ramai Di Sepanjang Sejarah

Pengenalan

Pada tahun 1944, seorang saintis kimia muda bernama Clair Patterson memulakan kariernya dalam projek bom nuklear Manhattan selepas menamatkan pengajian sarjananya. Tugasnya adalah untuk menggandakan kepekatan uranium-235, bahan bakar penting untuk pembinaan bom nuklear.

Selepas Perang Dunia Kedua berakhir, Patterson memilih untuk meneruskan pengajian sarjananya dengan mengkaji usia bumi menggunakan pengalaman beliau dalam spektrometri jisim. Apa yang tidak dijangkakan, kajian ini membawa beliau kepada satu penemuannya yang mengejutkan tentang kesan plumbum (Pb) atau timah hitam terhadap alam sekitar dan kesihatan manusia.

Asal Usul Penggunaan Plumbum

Pada tahun 1923, seorang jurutera muda bernama Thomas Midgley Jr. telah menemui satu penambah bahan api bernama tetraetilaplumbum yang dapat mengurangkan fenomena “ketukan enjin” dalam enjin pembakaran dalaman yang berkuasa tinggi. Penambahan ini menyebabkan pembakaran yang lebih teratur dalam enjin dan meningkatkan prestasi kereta.

Syarikat Ethyl Corporation telah ditubuhkan untuk mengeluarkan bahan tambah ini yang dipanggil “Ethyl” untuk menyembunyikan kandungan plumbumnya. Penggunaan bahan api berplumbum segera meningkat secara mendadak di seluruh dunia.

Kebimbangan Awal Mengenai Ketoksikan Plumbum

Walaupun ketoksikan plumbum telah lama diketahui, kebimbangan awal mengenai kesan bahan api berplumbum telah dikesampingkan oleh syarikat Ethyl Corporation. Mereka menganggap kepekatan rendah plumbum dalam bahan api adalah selamat untuk digunakan.

Walau bagaimanapun, dalam usaha untuk menentukan usia bumi, Clair Patterson berhadapan dengan masalah pencemaran plumbum yang menganggu keputusan eksperimennya. Ini membawanya untuk menyiasat sumber pencemaran tersebut.

Penemuan Mengejutkan oleh Clair Patterson

Melalui pensampelan air laut di pelbagai kedalaman dan kajian teras ais di Greenland dan Antarktika, Patterson mendapati bahawa paras plumbum di persekitaran telah meningkat dengan ketara sejak revolusi perindustrian. Beliau juga menganalisis tulang dan gigi manusia moden dan purba, dan mendapati bahawa manusia moden mengandungi sehingga 1000 kali ganda plumbum berbanding nenek moyang mereka.

Kajian lanjut menunjukkan bahawa pendedahan plumbum pada kanak-kanak, walaupun pada paras yang dianggap selamat, boleh menyebabkan masalah pembelajaran, penurunan IQ dan peningkatan masalah tingkah laku.

Kesan Plumbum Terhadap Kesihatan Manusia

Berdasarkan kajian terkini, dianggarkan bahawa lebih daripada separuh penduduk Amerika Syarikat yang lahir antara tahun 1951 dan 1980 telah terdedah kepada paras plumbum yang tinggi semasa kanak-kanak. Secara agregat, pendedahan plumbum telah menyebabkan kehilangan lebih daripada 800 juta mata IQ di seluruh dunia.

Selain itu, terdapat hubungan yang ketara antara pendedahan plumbum dengan peningkatan kadar jenayah dan perilaku anti-sosial. Kajian menunjukkan bahawa remaja yang ditahan empat kali ganda lebih cenderung mempunyai paras plumbum yang tinggi dalam tulang berbanding rakan sebaya mereka yang tidak melakukan kesalahan.

Plumbum juga dikaitkan dengan penyakit kardiovaskular, dengan anggaran 25 juta kematian di Amerika Syarikat sahaja disebabkan oleh kesan plumbum terhadap pengerasan arteri. Secara global, angka ini mungkin mencecah 100 juta kematian.

Kesan Terhadap Alam Sekitar

Selain kesan terhadap kesihatan manusia, penggunaan bahan api berplumbum juga telah menyebabkan pencemaran plumbum yang meluas di seluruh dunia, termasuk di lautan dan kawasan kutub. Pencemaran ini merupakan satu tragedi alam sekitar yang berskala global.

Penemuan Lain oleh Thomas Midgley: Freon

Selepas menemui tetraetilaplumbum, Midgley juga membangunkan satu bahan penyejuk baru yang dipanggil Freon (diklorodifluorometana). Walaupun tidak toksik dan tidak mudah terbakar, Freon menyumbang kepada penipisan lapisan ozon dan pemanasan global yang teruk. Kesan kedua-dua penemuan Midgley terhadap atmosfera telah mencetuskan dua bencana alam sekitar yang masih berterusan sehingga hari ini.

Kesimpulan

Kisah tragis ini menunjukkan betapa penting untuk meneliti kesan sesuatu bahan atau teknologi baru terhadap alam sekitar dan kesihatan manusia sebelum ia digunakan secara meluas. Ia juga mengingatkan kita tentang tanggungjawab saintis dan jurutera dalam memastikan penemuan mereka tidak membahayakan manusia dan alam sekitar.

Walaupun penggunaan bahan api berplumbum telah diharamkan di kebanyakan negara, kesan pencemaran plumbum masih berterusan hingga hari ini. Oleh itu, adalah penting untuk terus memantau dan mengurangkan pencemaran plumbum serta mencari langkah-langkah untuk mengurangkan kesan buruknya terhadap kesihatan manusia dan alam sekitar.

Kisah ini juga menyerlahkan peranan individu seperti Clair Patterson yang berjuang untuk mendedahkan kebenaran walaupun berhadapan dengan tentangan kuat dari pihak berkepentingan. Usaha beliau telah membuka mata dunia terhadap kesan plumbum dan menyumbang kepada pengharaman penggunaan bahan api berplumbum secara meluas.